Prosimy o zgłaszanie się do recepcji po odbiór identyfikatorów.

Uroczyste otwarcie KONFERENCJI „OCHRONA ZDROWIA – DECYZJE JUTRA”

Prowadzenie: Marta Markiewicz-Melon, Maja Marklowska-Tomar     

Od wielu lat debata dotycząca przyszłości ochrony zdrowia koncentruje się na zmianach demograficznych, które wpływają na zwiększenie popytu na świadczenia opieki zdrowotnej. Tymczasem dostrzec można znacząco większą liczbę megatrendów, które w najbliższych latach i dekadach będą odpowiedzialne za transformacje otoczenia, w którym się znajdujemy. Poza dynamicznym rozwojem AI oraz postępującymi zmianami klimatycznymi należy zwrócić uwagę chociażby na migracje, niepewność geopolityczną czy postępującą polaryzację społeczną, obserwowaną w coraz większej liczbie demokracji Zachodu. Które z tych trendów będą miały wpływ na system ochrony zdrowia w Polsce? W jaki sposób możemy się przygotować na nadchodzące zmiany i funkcjonowanie na nowych warunkach?

Zapewnienie dostępu do ochrony zdrowia jest jednym z kluczowych oczekiwań obywateli w Polsce. Jednocześnie jest polem głębokich sporów pomiędzy rozmaitymi grupami interesu. Odpowiedzialność za system powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce – jego kształt oraz funkcjonowanie – spada na barki instytucji publicznych, które są zależne od społeczeństwa obywatelskiego oraz opinii ludzi. Trendy demograficzne, migracje, zmiany w strukturze społecznej, narastające nierówności społeczne – to tylko niektóre spośród czynników, które będą kształtować opinię społeczeństwa oceniającego politykę zdrowotną. W jaki sposób obserwowane zmiany społeczne wpłyną na postrzeganie znaczenia polityk publicznych? Czy ochrona zdrowia będzie zyskiwać czy tracić na znaczeniu w dyskursie publicznym?

Dynamiczny rozwój technologii cyfrowych, przy relatywnie niewielkim tempie ich wdrażania, prowadzi do utraty wielu szans w niemal każdej dziedzinie systemu ochrony zdrowia. Z drugiej strony wiele środowisk zwraca uwagę na zagrożenia związane z rozwojem niektórych narzędzi, spośród których najczęściej przywoływanym w dyskusji publicznej jest sztuczna inteligencja (AI). Postęp technologiczny jest nieuchronny, jednak wydaje się, że tempo ich wdrożenia będzie decyzją polityczną. Czy kolejne lata przyniosą stopniowe wdrażanie nowych rozwiązań cyfrowych w systemie ochrony zdrowia? Czy szanse związane z ich wprowadzeniem są bardziej znaczące niż zagrożenia?

Zapraszamy na przerwę obiadową.

Obecny kryzys finansowania systemu ochrony zdrowia rozpoczął debatę publiczną dotyczącą docelowego modelu zapewnienia niezbędnych środków umożliwiających opiekę nad pacjentami. Prognozy ograniczenia podaży pracy, liczne wyłączenia dla grup spośród systemu składkowego oraz inne zjawiska przekonały wiele środowisk, w tym akademickich, do poszukiwania nowych możliwości finansowania systemu ochrony zdrowia. Wprowadzanie nowych podatków sektorowych, powrót do finansowania budżetowego oraz danin związanych z używaniem produktów i usług niekorzystnie wpływających na zdrowie – to tylko niektóre z nich. Jak zapewnić stabilne finansowanie systemu ochrony zdrowia? Czy model składki zdrowotnej, wprowadzony ćwierć wieku temu, sprawdza się obecnie?

Rozwój nauki w ostatnich dekadach pomógł doprowadzić do znaczącego wydłużenia się życia ludzi w wielu rejonach świata. Skuteczna profilaktyka, nowoczesne rozwiązania diagnostyczne czy skuteczne technologie lekowe i nielekowe doprowadziły do poprawy możliwości opieki nad pacjentami przez m.in. uruchomienie diagnostyki wielu chorób czy wielokrotnej zmiany paradygmatu ich leczenia. Jednocześnie otoczenia legislacyjne i instytucjonalne technologii medycznych pozostaje konserwatywne i relatywnie wolno dostosowujące się do nowych rozwiązań. Z jednej strony mamy do czynienia z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa chorych, z drugiej – z niezaspokojonymi potrzebami zdrowotnymi oraz szansami ich przezwyciężenia. Czy obecny model regulacji technologii medycznych jest adekwatny dla rozwoju nauk medycznych? Czy postulując jego uelastycznienie jesteśmy w stanie właściwie zadbać o bezpieczeństwo pacjentów?

Zakończenie obrad uczestników konferencji.